Thursday, October 28, 2010

Nood/t

Almal sĂȘ ek het jou nie nodig nie
maar ek het al probeer om sonder jou klaar te kom
en dis swaar.

Ek sukkel sonder jou.
My dag is net nie dieselfde sonder
ek en jy en 'n koppie koffie
of ek en jy en ontbyt wanneer ek honger is
of ek en jy en nou en dan nuwe klere.

Jy is skaars. 
Veral met my.
Jy's nooit daar as ek jou nodig het nie
en as jy daar is gebruik ek jou net. 

Maar tog smag ek na jou
op 'n manier wat ek nie na mense mag smag nie
Op 'n ongesonde, gulsige manier.
Ek soek jou by my. Nou. Altyd.

Jy lyk mooi in groen, en 
rooi en
blou
maar my gunsteling is oranje.
Net jammer jy verskyn hopeloos te min
in my ewig dun
studentebeursie.


Wednesday, October 27, 2010

My maan-man




Blykbaar is daar 'n man op die maan.
Ek dink dis dalk my man.
Want die maan praat soms my hartstaal
en verklap my hartsbegeertes skaamteloos in die hemelruim.
En die maan laat my verlief raak.
Verwonderd. Mooi. Helder. Ver.
Soms koggel die maan my.
Na-aap my innigste emosies.
Soos vanaand.
Spieelbeeld van my hart.
Half, maar steeds optimisties geel.
'n Stukkie optimisme op 'n uitspansel van swart
met glinsterende sterre wat my pad verlig.
Eendag gaan my maan-man kom
en my halfmaanhart kom volmaak.
Saam sal ons 'n taal praat wat net die maan kan verstaan.
Maar vir nou loer ek net na hom.
My maan-man...
kom steel weer vanaand my hart.