 |
| Stephan, Anton en Sarina |
 |
| Stephan, Marra, Sarina en AB |
 |
| Stephan (in die regterkantse hoek), Sarina, Marra en Anton |
Dis wat ek vanoggend 2 uur getik het, verskoon die spelfoute en ander foute(Sarina), na die infamous oproepe wat ek gemaak het. Marra jy weet al, sal die res nog op hoogte bring. Een ding is net as julle besluit om nie meer my vriende te wees nie, is ek lelik geskroef! Die inspirasie was wyn!!! Baie en baie! Plus n bietjie emosies wat deur ou Bachus aangewakker is. Moet se die min slaap en Panado's het nie lekker saam gewerk nie. Wees net bly ek het julle nie gebel nie. Maar ek twyfel of dit n slegte gesprek sou gewees het. Weet nie waar die wurm ding vandaan kom nie.
Dis die einde van ons eerste jaar, soort van. Totdat die laaste punte se stres en moontlike herre verby is, sal ons die Desember vakansie begin geniet.
Maar dis waar my probleem inkom. Ek is nie een vir lang vakansies nie! Desember is seker die slegtste tyd van die jaar vir my en as ek dit as 'n seisoen moet beskryf, sal dit definitief winter wees. 'n Lang warm winter van leeglê en te veel tyd om te dink. Hunter Kennedy so woorde is van toepassing:"as die somer so lekker is, hoekom voel ek so fucked?"
Lang vakansies is gewoonlik wanneer my kop op hol gaan. Ek vind myself weggesluit in musiek en televisieskerms. Ek swyg om elke hoek en draai en probeer myself voorgee as die normale mens waarvoor almal my ken. Miskien moet ek nie die woord normaal sommer net so ligtelik gebruik nie.
Dis in die tyd wat ek 'n gevoel kry asof 'n duisend wurms aan my ingewande vreet. Almal besig om hulself te vergryp aan die spyt van dinge wat ek nie gesê of gedoen het nie. Die jaar in spesifiek is dit oor die dinge wat ek nie gesê het nie...
Ek weet die gevoel gaan nog lank aan my vreet. Daarna moet die wurms ook nog spin.
Maar daar is 'n oplossing vir my Desember vakansiedepressie. Ek kort die hulp van Akihiro Yokoi en Aki Maita. Dis die twee bra's wat gesorg het vir die rewolusionere beweging wat die Tamagotchi genoem is.
Ek wens my vriende was soos tamagotchis. Dan sal ek hulle oral kon saam neem en verseker wees van goeie geselskap en die spreekwoordelike " laugh a minute". Sweerlik sal die vakansie dan 'n fees wees.
Miskien sal daar net 'n paar veranderings gemaak moet word aan die Juigkommando tamagotchi, want ek glo nie die vriendskap gaan lank hou as ek hulle aanhoudend moet voer en agter hulle moet skoon maak.
Ek's dankbaar dat ek myself bevind in 'n groep vriende wat absoluut niks van my verwag, behalwe om hulle vriend te wees. Hulle aanvaar my soos ek is en ek vir hulle.
Die debat is nog aan die gang van wat ons regtig is. Kult, geheime organisasie wat baie mense van weet, rewolusionere beweging of net n sosiale afwyking wat ons almal bind. Die vraag sal nog beantwoord word.
Maar ons verseker ons vriendskap se leeftyd in twee woorde wat aan ons verskyn het, Die Juigkommando!
Die jaar is byverre die beste jaar in my lewe maar ek kan nie help om hartseer te voel soos Desember, Januarie en n bietjie van Februarie vir my wag. Ons moet seker ook bietjie rus want 'coffee buzz' en joernalistiek swot is n voltydse werk wat jou energie tap.
Ek weet dat die sywurns vinnig in skoenlappers in gaan broei in afwagting van n nuwe studie jaar saam vriende. Ek gaan net al die lekker tye saam hulle mis!
Die jaar se 'films' gaan nog baie in my kop gespeel word en ek gaan pimpel en pers wees soos die nostalge my gaan bliksem!
Julle moet n lekker vakansie he en wees veiliig!
Laat dit JUIG!
Dis die einde van ons eerste jaar, soort van. Totdat die laaste punte se stres en moontlike herre verby is, sal ons die Desember vakansie begin geniet.
Maar dis waar my probleem inkom. Ek is nie een vir lang vakansies nie! Desember is seker die slegtste tyd van die jaar vir my en as ek dit as 'n seisoen moet beskryf, sal dit definitief winter wees. 'n Lang warm winter van leeglê en te veel tyd om te dink. Hunter Kennedy so woorde is van toepassing:"as die somer so lekker is, hoekom voel ek so fucked?"
Lang vakansies is gewoonlik wanneer my kop op hol gaan. Ek vind myself weggesluit in musiek en televisieskerms. Ek swyg om elke hoek en draai en probeer myself voorgee as die normale mens waarvoor almal my ken. Miskien moet ek nie die woord normaal sommer net so ligtelik gebruik nie.
Dis in die tyd wat ek 'n gevoel kry asof 'n duisend wurms aan my ingewande vreet. Almal besig om hulself te vergryp aan die spyt van dinge wat ek nie gesê of gedoen het nie. Die jaar in spesifiek is dit oor die dinge wat ek nie gesê het nie...
Ek weet die gevoel gaan nog lank aan my vreet. Daarna moet die wurms ook nog spin.
Maar daar is 'n oplossing vir my Desember vakansiedepressie. Ek kort die hulp van Akihiro Yokoi en Aki Maita. Dis die twee bra's wat gesorg het vir die rewolusionere beweging wat die Tamagotchi genoem is.
Ek wens my vriende was soos tamagotchis. Dan sal ek hulle oral kon saam neem en verseker wees van goeie geselskap en die spreekwoordelike " laugh a minute". Sweerlik sal die vakansie dan 'n fees wees.
Miskien sal daar net 'n paar veranderings gemaak moet word aan die Juigkommando tamagotchi, want ek glo nie die vriendskap gaan lank hou as ek hulle aanhoudend moet voer en agter hulle moet skoon maak.
Ek's dankbaar dat ek myself bevind in 'n groep vriende wat absoluut niks van my verwag, behalwe om hulle vriend te wees. Hulle aanvaar my soos ek is en ek vir hulle.
Die debat is nog aan die gang van wat ons regtig is. Kult, geheime organisasie wat baie mense van weet, rewolusionere beweging of net n sosiale afwyking wat ons almal bind. Die vraag sal nog beantwoord word.
Maar ons verseker ons vriendskap se leeftyd in twee woorde wat aan ons verskyn het, Die Juigkommando!
Die jaar is byverre die beste jaar in my lewe maar ek kan nie help om hartseer te voel soos Desember, Januarie en n bietjie van Februarie vir my wag. Ons moet seker ook bietjie rus want 'coffee buzz' en joernalistiek swot is n voltydse werk wat jou energie tap.
Ek weet dat die sywurns vinnig in skoenlappers in gaan broei in afwagting van n nuwe studie jaar saam vriende. Ek gaan net al die lekker tye saam hulle mis!
Die jaar se 'films' gaan nog baie in my kop gespeel word en ek gaan pimpel en pers wees soos die nostalge my gaan bliksem!
Julle moet n lekker vakansie he en wees veiliig!
Laat dit JUIG!
 |
| Anton, AB, Marra, Hilde, Stephan en Sarina... a.k.a. Die Juigkommando |
No comments:
Post a Comment