Vloekwoorde was nog nooit een van my sterkpunte nie. Ek hou nie daarvan om te vloek nie en ek is ook nie mal daaroor as mense rondom my vloek nie. Tog besef ek dat vloekwoorde 'n belangrike deel van sommige mense se woordeskat uitmaak. Nadat ek hierdie "artikel" gelees het, het ek besef waarom mense so lief daarvoor is om 'n vloekwoord (veral "f*k"), so tussen hul woorde in te gooi :
DIE UNIEKE AFRIKAANSE "F*K"
Een van die interessantste, kleurvolste woorde in Afrikaans, is die leenwoord f*k en sy familie. Dis 'n towerwoord wat, bloot deur sy klank, vreugde of pyn, liefde of haat, ontdekking of frustrasie kan weergee. F*k is een van die min woorde wat die funksie van so te sê alle woorsoorte kan vervul.
Dit word as oorganklike werkwoord gebruik (F*k die hele spul!), en as onoorganklike werkwoord (Aag f*k!), as bevel (F*k dit!), in die bedrywende vorm (Dit het my gef*k), sowel as in die lydende vorm (Nou is jy gef*k), as die hoofelement in 'n hele reeks skeibare werkwoorde (aanf*k, opf*k, uitf*k, toef*k, voortf*k, byf*k, agteroorf*k, agternaf*k) ens. of as stam van 'n werkwoord (Nou het jy die hele ding bef*k).
Een van die interessantste, kleurvolste woorde in Afrikaans, is die leenwoord f*k en sy familie. Dis 'n towerwoord wat, bloot deur sy klank, vreugde of pyn, liefde of haat, ontdekking of frustrasie kan weergee. F*k is een van die min woorde wat die funksie van so te sê alle woorsoorte kan vervul.
Dit word as oorganklike werkwoord gebruik (F*k die hele spul!), en as onoorganklike werkwoord (Aag f*k!), as bevel (F*k dit!), in die bedrywende vorm (Dit het my gef*k), sowel as in die lydende vorm (Nou is jy gef*k), as die hoofelement in 'n hele reeks skeibare werkwoorde (aanf*k, opf*k, uitf*k, toef*k, voortf*k, byf*k, agteroorf*k, agternaf*k) ens. of as stam van 'n werkwoord (Nou het jy die hele ding bef*k).
As abstrakte selfstandige naamwoord (Ek gee nie 'n f*k om nie), of as persoonsnaam (Het jy gesien wat die f*kker probeer doen?) as nabepaling by 'n vraagwoord (Hoe de f*k, wie de f*k, hoekom de f*k, wanneer de f*k, ens.), as byvoeglike naamwoord (Waar moet ek die f*kken tyd vandaan kry?), as bywoord (Dis nou 'n f*kken mooi grap), en as uitroep (O f*k!).
Selfs ook as invoegsel (Onge-f*kken-looflik). Dit kan ook in homself ingevoeg word (Nou is jy be-f*kken-f*k).
- (deur Prof. Johan Combrinck, voormalige Voorsitter van die Taalkommissie van die S.A. Akademie vir Wetenskap en Kuns)
Dit is dus duidelik om te sien waarom so baie mense deesdae vloek! Vloekwoorde pas net so maklik in by absoluut enige tipe woordvorm en enige vaste uitdrukking! 'n Ander naam vir 'n vloekwoord is natuurlik 'n kragwoord - en met rede! Vloekwoorde het die vermoë om 'n doodgewone sin (byvoorbeeld, "Dit is mooi") soveel kragtiger te laat klink ("Dit is f*kken mooi" of "F*k, dit is mooi").
Een van my vriende het egter vandag vir my 'n ding gesê wat baie waar is : vloekwoorde is net vir mense wat nie weet hoe om hulself op 'n ander manier uit te druk nie. Met ander woorde, iemand met 'n goeie woordeskat sal minder geneig wees om vloekwoorde te gebruik aangesien die persoon eerder iets soos "dit is besonders mooi" of "dit is asembenemend" sou gebruik in plaas van "dit is f*kken mooi".
As jy dus iemand is wat daarvan hou om vloekwoorde te gebruik, geniet dit. Ek verkies egter om my woordeskat uit te brei deur alternatiewe woorde te soek om dinge op 'n kragtige manier oor te dra.
No comments:
Post a Comment